- جهتیابی[1]
هدف از جهتیابی(DF) تعیین خط هر نوع منبع الکترومغناطیسی با استفاده از خواص انتشار امواج رادیویی است. زاویهی دریافت سیگنال توسط الگوریتمهای مختلفی از روی سیگنال دریافتی توسط آنتنها تعیین میشود. این الگوریتمها از سنجش دامنه، سنجش فاز و یا هر دو استفاده میکنند. این اندازهگیری برای مکانیابی فرستنده غیرمجاز، شناسایی فرستندههای شناختهشده و ناشناخته، تعیین محل منبع تداخل مضر کاربرد دارد. DF یک حسگر تعیین جهت ورود یا زاویه یک موج الکترومغناطیسی با توجه به جهت مرجع است. همه سیستمهای DF شامل یک آرایه آنتن، یک مجموعه دریافتکننده و یک پردازنده هستند[1]
انتخاب یک سیستم جهتیاب همیشه حساس است بنابراین با در نظر گرفتن پارامترها و ویژگیهای سیستمی آن باید انتخاب شود. مهمترین ویژگی سیستم DF شامل دقت، حساسیت، ایمنی در برابر امواج تخریبکننده، عدم حساسیت نسبت به دپلاریزاسیون، اثر تداخل هم کانال، مقاومت نسبت به حساسیتزدایی گیرنده و حداقل زمان دوره سیگنال است.
خطای سیستم دو جز دارد خطای Az که به جهت انتشار سیگنال، مکان و توپوگرافی اطراف وابسته است و خطای فرکانس که همان خطای DF است که تابعی از فرکانس است. بررسی دقت سیستم DF به محیط آزمون نیز وابسته است. اندازهگیری دقت DF با سه روش انجام میشود: در یک محیط واقعی که سیگنالها با مدولاسیونهای مختلفی و سیگنالها با کمترین نسبت سیگنال به نویز وجود دارد اندازهگیری انجام میشود و یا در یک مکان فضای باز[2](OATS) که نسبت سیگنال به نویز کافی (بیش از 20dB)، بدون انعکاس از موانع نزدیک، با نویز محدود دقت DF اندازهگیری میشود و یا همچنین روی یک سکو بهطوریکه ایستگاه DF بدون اینکه آنتن آن به سیمولاتور و ژنراتور متصل باشد[1]
دو روش کالیبراسیون DF وجود دارد کالیبراسیون ساختار فیزیکی DF بهمنظور کاهش اثر تداخل تیرک و یا رزونانس بین آنتنها و یا تداخل وسایل نقلیه انجام میشود. این کالیبراسیون بهطور عمده در کارخانه برای VHF/UHF DF انجام میشود این کار بخصوص درزمانی که آنتن بروی سقف وسیله نقلیه نصب میشود اهمیت دارد، درهرحال ساخت دقیق آنتنهای DF روی یک دکل بدون رزونانس دکل در محدوده فرکانسی آنتن DF و بدون موانع در اطراف آنتن هزینه را کاهش و انعطافپذیری را افزایش میدهد. کالیبراسیون دورهای بهمنظور تصحیح انحرافات زمانی و دمایی برای کانالهای دریافت DF و پارامترهای آنتن لازم است[1]
حساسیت DF مهمترین ویژگی آن بهخصوص در مورد پایش رادیویی است. حساسیت از دو نظر اول برای گسترش پوشش DF تحت شرایط خوب دریافت سیگنال و دوم جهتیابی به اندازه کافی قابلاعتماد در شرایط نامطلوب اهمیت دارد. بهطورکلی حساسیت یک DF با مدتزمان مشاهده برای اندازهگیری ارتباط دارد. تغییرات حساسیت نسبت معکوس با ( D قطر آنتن DF است و طولموج سیگنال دریافتی است) ، نسبت سیگنال به نویز، پهنای باند انتخابشده و زمان انتگرالگیری دارد.
در برخی محیطها (فضاهای شهری و مکانهای کوهستانی) اثرات انتشار شدیدی (به علت موانع، اثرات سایه، محوشدگی انتخابی و یکنواخت ) مشاهده میشود. پدیده چندمسیرگی به علت وجود سیگنالهای چندتایی که از یک منبع و با زوایای مختلف آنتن و در زمانهای مختلف در گیرنده آنتن دریافت میشود ایجاد میشود. اثرات مسیرهای چندتایی برای تعیین زاویه ورود سیگنال (AOA) [3] متغیر است: معمولاً، مسیرهای چندتایی بلند(مانند مسیرهای انعکاسی) در تعیین AOA بایاس ایجاد میکند. زمانی که انعکاسها نزدیک به جهتیاب باشد موقعیتهای مختلفی ایجاد میشود. اگر یک انعکاس چندمسیره نزدیک به یک ساختمان یا وسیله نقلیه قویتر از مسیره مستقیم باشد نتایج DF اشتباه خواهد بود. اگر سیگنال انعکاسی از ساختمانهای نزدیک یا وسایل نقلیه به اندازه سیگنال مستقیم قوی نباشد نتایج DF ممکن است بایاس شود. در موقعیتهای که منابع چندتایی وجود دارد (یعنی برای مثال دو فرستنده در موقعیتهای مختلف با فرکانس یکسان ) AOA با تلفیق روشهای دیگر به کار گرفته میشود.
دپلاریزاسیون یک شیفت پلاریزاسیون بین آنتن DF و موج تابشی است. پاسخ پلاریزاسیون یک جهتیاب، شدیداً به سیستم آنتن مورداستفاده و درنتیجه روش DF وابسته است. در این مورد همه فرستندههای روی وسایل نقلیه از پلاریزاسیون عمودی استفاده میکنند به دلایل عملی و انتشاری آنتن VHF/UHF DF اغلب از دوقطبی عمودی تشکیلشدهاند. درنتیجه اجزا افقی میدان دریافتی کوچک هستند
برحسب اصول عملیاتی یک جهتیاب، سیگنال باید برای یک زمان حداقل مشخصی دریافت شود. دوره سیگنال کمتر از 1ms با گیرندههای پهن باند و باند باریک قابلدستیابی است. این عملکرد اصولاً به روش DF و قابلیت پردازش سیگنال تجهیزات وابسته است.
انتخاب یک سیستم DF برای یک کاربرد خاص بهطور معمول با تلفیق ویژگیهای آنتن، گیرنده و طراحی پردازشگر در یک آرایش مطلوب باید صورت گیرد. روشهای جهتیاب به سه دسته تقسیم میشود:، سیستمهای حساس به دامنه، سیستمهای حساس به فاز و سیستمهایی که هم به فاز و هم به دامنه حساساند. بسیاری از DF های مدرن تلفیقی از روشهای حساس به فاز و دامنه را به کار میگیرند. روشهای مدرن DF عبارت است از چرخش آنتن، داپلر و شبه داپلر، واتسون – وات، تداخلسنج فاز، تداخلسنج به هم وابسته و تفکیکپذیری پیشرفته[1]
یک راه بسیار ساده شناسایی زاویه ورود یک سیگنال استفاده از چرخش آنتن است. یک حلقه آنتن میتواند بهطور دستی بچرخد تا null آنتن در جهت دریافت قرار گیرد. برای بهبود نتایج، بهتر است از یک سیستم آنتن متشکل از دو آنتن مجزا که سیگنالهای جمع یا تفاضل را تولید میکنند استفاده شود. نتایج تفاضل حداقل تیزی را در زمان قرارگیری آنتن در جهت فرستنده دارد و سیگنال مجموع نیز دارای حساسیت بالا اما جهتگیری بسیار پایینی است.(مانند شکل 1-1 )
- الگوی آنتن مجموع(a) ، تفاضل (b) و نمایش تفاضل روی نقشه (c)
- در روش چرخش آنتن سیگنال در null الگوی آنتن قرار میگیرد
این روش جهتیابی میتواند برای همه فرستندهها استفاده شود. همچنین برای سیستمهای رادیویی بیش از یک فرستنده با فرکانس یکسان مانند DVB-T ، TETRA و GSM توصیه میشود. سرعت چرخش آنتن میتواند تا 200 r.p.m نیز افزایش یابد. مزیت دیگر این روش استفاده برای هر دو نوع سیگنال پلاریزهی افقی و عمودی است. محدودیت فرکانس پایین ابعاد مکانیکی آنتن را تعیین میکند و معمولاً کمتر از 80MHz نیست. فرکانس بالا معمولاً بهوسیله ویژگیهای کوپلر گردان بین دکل و آنتن محدود میشود تا حدی که این نوع آنتنها برای فرکانس تا 40GHz به کار میروند[1]
محدوده فرکانسی | پلاریزاسیون | کوپلینگ آنتن | سرعت چرخش |
80-1000 MHz | افقی، عمودی | مجموع، تفاضل | 60 r.p.m |
80- 1300MHz | عمودی | مجموع، تفاضل | 1 r.p.m |
500MHz-40GHz | 45° | مجموع، تفاضل | ≤ 200 r.p.m |
این روش در دهه 1950 با مطالعه روی شیفت داپلر ایجادشده به علت حرکت آنتن در جهت سیگنال دریافتی توسعه یافت. اساس این روش به این صورت است که مطابق شکل 1-3 با چرخش، آنتن به فرستنده دور و نزدیک میشود. در موقعیت A و C آنتن نسبت به فرستنده ثابت است پس کمترین شیفت داپلر را دارد و در موقعیت B و D شیفت داپلر حداکثر مقدار خود را خواهد داشت. نرخ چرخش مکانیکی بر اساس داپلر مستقیم برای فرکانسهای زیر باند UHF غیرعملی است بنابراین روش سوییچینگ الکترونیکی برای شبیهسازی چرخش آنتن با یک آرایه دایروی ثابت توسعه یافت. که این روش شبه داپلر نامیده میشود. سیگنال آنتن با نرخ چرخش مدوله فرکانسی میشود که پس از دمدولاسیون FM نرخ چرخش آشکار میشود. آفست فاز فرکانس چرخش آشکارشده با فرکانس اصلی جهت ورود سیگنال را مشخص میکند( شکل 1-4 ) برای داشتن نتایج بدون ابهام DF فاصله بین المانهای آنتن باید کمتر از نصف شکل موج باشد که در عمل یک سوم طولموج در نظر گرفته میشود. سیستم DF با فنّاوری داپلر یا شبه داپلر، حساسیت خوبی همراه با ایمنی در برابر انتشار چندمسیره در مقایسه با روش واتسون- وات دارد[1]
در این سیستم آنتنهای آرایهای Adcock استفاده میشود که از جفت آنتنهای تک قطبی یا دوقطبی تلفیقشده با یک مدار هیبرید 180 درجه تشکیلشده است تا الگوی 8 شکلی در آنتن دیده شود. دو جفت Adcock روی خطوط عمود برهم چیده میشوند تا پاسخ به جهت ورود سیگنال که با سینوس جهت ورود به یک آنتن و کسینوس جهت ورود به آنتن دوم تغییر میکند نمایش داده شود. روش DF واتسون-وات سه گیرنده تطبیقی فاز به کار میگیرد دو گیرنده برای تعیین زاویه ورود با توابع سینوسی و کسینوسی و یک گیرنده برای آنتن همه جهته جهت حل مشکل ابهام تعبیهشده است. در مدلهای جدید از روشهای مبتنی بر DSP استفاده میشود.
دقت این روش بدون در نظر گرفتن اثرات مکانی 1° to 2° r.m.s. است.
این روش بر مبنای اندازهگیری اختلاف فاز بین حداقل دو آنتن مجزا از هم عمل میکند. مهمترین المان در این روش آشکارساز فاز است که تأخیر فاز بین دو سیگنال دریافتی از دو آنتن را تخمین میزند و زاویه ورود سیگنال مشخص میشود. ترکیب مثلثی از سه آنتن برای جهتیابی زیر 30MHz و برای فرکانسهای بالا آرایههای دایرهای به کار گرفته میشود[1]
این روش از اطلاعات فاز و دامنه استفاده میکند و با همبستگی بین اطلاعات فاز و دامنه سیگنال دریافتی با پایگاه داده زاویه ورود سیگنال را تعیین میکند. پایگاه داده مربوط به سیگنال با زاویه ورود شناختهشده است. با محاسبه ضرایب همبستگی دو مجموعه داده زاویه محاسبه میشود. اگر مقادیر AZ مختلف با مقادیر اطلاعات پایگاه داده مقایسه شود زاویه ورود سیگنال از ضرایب همبستگی که بیشترین مقدار را دارند به دست میآید. شکل 1-9 یک مثال از آنتنهای 5تایی را نشان میدهد. هر ستون از ماتریس متناسب با یک زاویه است و بردار مرجع را میسازد. با مقایسه همبستگی مقادیر اندازهگیری با بردارهای مرجع و تعیین حداکثر مقدار همبستگی زاویه ورود سیگنال تعیین میشود[1]
این روشها قدرت تفکیکپذیری بالایی دارند و برای جداسازی سیگنالهای ارسالی در یک فرکانس ( چندین منبع و یا چندمسیرگی) مورداستفاده قرار میگیرند. در برخی روشها با استفاده از مجموعهای از آرایهها و جستوجوی حداکثر توان، جهتیابی انجام میشود. روشها بر مبنای زیرفضا مانند الگوریتم MUSIC نیز با حذف نویز و سیگنالهای تداخلی عمل میکند[1]. عبارت طبقهبندی چندین سیگنال (MUSIC) جهت توصیف پارامترهای شکل موجهای رسیده به آرایه آنتن با استفاده از اندازهگیریهای انجامشده روی سیگنالهای دریافتی مورداستفاده قرار میگیرد. در این روش با استفاده از مفهوم بردارهای فضایی مختلط و ابزار جبری ماتریس، جهت سیگنال برخوردی به آرایه تعیین میشود. در این روش ماتریس کواریانس حسگرها با مکانهای دلخواه و خصوصیات جهتی( بهره، فاز و پلاریزاسیون) در محیط نویزی یا تداخلی تشکیل میشود و با تعریف حد آستانهای جهت جداسازی زیرفضای سیگنال و نویز و سپس رسم تابع MUSIC برحسب زاویه و جداسازی قلههای آن، زوایای موردنظر تخمین زده میشود. شکل 1-10 نتیجه اعمال این روش برای تعیین جهت ورود سیگنال نشان میدهد.
جدول 1-2روشهای ارائهشده برای DF را مقایسه میکند[1]
دقت یا زاویه جداسازی | حساسیت | ایمنی در برابر چندمسیرگی | حداقل طول عمر سیگنال | توضیح |
چرخش آنتن | ||||
2° to 5° r.m.s.
وابسته به سیستم آنتن مورداستفاده |
بالا | خوب | وابسته به سرعت چرخش، حداکثر 1دقیقه | پیادهسازی ساده
جداسازی خوب از سیگنالها با چندین منبع |
روش واتسون-وات | ||||
1° to 2° r.m.s. | متوسط رو به بالا | محدود | 1ms | پیادهسازی ساده |
روش تداخل سنجی فازی | ||||
1° r.m.s. | بالا | متوسط | 10 ms | پیادهسازی ساده |
روش تداخل سنجی همبستگی | ||||
1° r.m.s. | بالا | متوسط | 10 ms
VHF/UHF :1m |
پیادهسازی نسبتاً پیچیده |
روش فیلتر تطبیقی فضایی | ||||
2° برای منابع ناهمبسته | بالا | برای سیگنالهای همبسته ندارد |
HF :100m VHF/UH:10ms |
پیادهسازی نسبتاً پیچیده |
روش MUSIC | ||||
کمتر از 1° | بالا | برای سیگنالهای همبسته ندارد |
HF :100m VHF/UH:10ms |
پیادهسازی نسبتاً پیچیده |
دقت جهتیابی DF در باند فرکانسی زیر 30MHz به 4 دسته تقسیم میشود
دسته 1: با احتمال کمتر از 5% خطا بیش از 2° میشود
کلاس2: با احتمال کمتر از 5% خطا بیش از 5° میشود
کلاس3: با احتمال کمتر از 5% خطا بیش از 10° میشود
کلاس4: خطای بزرگتر از کلاس 3 میشود[2]
DF در باند فرکانسی پایینتر از 30MHz بسیار حساس به خطای انعکاس از یونسفر هستند. یونسفر یک کانال ناهمگن است که بهصورت پیوسته در حال تغییر است. دریافت یک یا چندین انعکاس از یونسفر باعث دپلاریزاسیون میشود در مورد تک سیگنال انعکاسی، دقت زاویه به زاویه شیب سطح انعکاس وابسته است به همین دلیل خطای زاویه با ارتفاع، تعداد انعکاسها و کاهش فاصله فرستنده افزایش مییابد.
دقت جهتیابی DF در باند فرکانسی بالای30MHz به 4 دسته تقسیم میشود. خطای DF در این باند فرکانسی به علت تجهیزات یا روشهای به کار گرفته در DF، مکان DF و انتشار اتفاق میافتد
دسته 1: با احتمال کمتر از 5% خطا بیش از 1° میشود
کلاس2: با احتمال کمتر از 5% خطا بیش از 2° میشود
کلاس3: با احتمال کمتر از 5% خطا بیش از 5° میشود
کلاس4: خطای بزرگتر از کلاس 3 میشود
در بسیاری از موارد زاویه ورود سیگنال برای شناسایی و مکانیابی دقیق فرستنده کافی نیست درنتیجه برای شناسایی مکان فرستنده از روشهای زیر استفاده میشود[1]
در این روش به حداقل 2 و ترجیحاً 3 نتیجه اندازهگیری زاویه سیگنال نیاز است. تقاطع این اندازهگیریها مکان فرستنده را تعیین میکند. به علت خطای DF نقطه مشترک سه اندازهگیری بهصورت بیضی خواهد بود که مکان احتمالی فرستنده را نشان میدهد. دقت DF و زوایای عمود برهم منطقه دقیقتری را تعیین میکند[1]
برای دستیابی به کیفیت مناسب در مکانیابی لازم است هر مرحله از مکانیابی تحلیل شود تا مکان دقیق در انتهای مراحل تعیین شود. در یک ایستگاه پایش دارای DF ، تحلیل دستی شامل بررسی ارتباط مکانی بین سیگنال شنیدهشده و سیگنال پایش شده، دستهبندی زوایا در حضور یک سیگنال یا چند سیگنال در یک فرکانس(تداخل)، حذف زوایای نابجای قبلی، محاسبه میانگین زوایا و محاسبه واریانس زوایا است. در مکانیابی دستی دقت مکان یا به مهارت اپراتور بهشدت وابسته است اما در روشهای خودکار پردازش اطلاعات در دقت مکانیابی نقش دارد. همچنین فرکانس نیز در دقت مکانیابی تأثیرگذار است. برای فرکانسهای زیر 30MHz امواج بهوسیله تک انعکاس یا چند انعکاس بازتابی از یونسفر منتشر میشوند و سیگنال دریافتی توسط DF ترکیبی از سیگنالهای چندمسیره بین فرستنده و DF است. در مورد اندازهگیری در این محدوده فرکانسی نسبت سیگنال به نویز پایین است از دیگر ویژگیهای این محدوده فرکانسی که محاسبه مکان را مشکل میکند میتوان تجمع طیفی(تداخل مکرر) و مناطق جغرافیایی را نام برد. بنابراین برای مکانیابی دقیق یک اندازهگیری کافی نیست و نیاز به اندازهگیریهای مستقل است. در مورد مکانیابی فرکانسهای بالای 30MHz بخصوص باند UHF و VHF انتشار امواج اصولاً بهصورت دیدمستقیم است و درنتیجه DF باید در اطراف مناطق مورد پایش نصب شود. اگرچه ممکن است نسبت سیگنال به نویز ضعیف باشد اما معمولاً سیگنال در یکجهت ثابت دریافت میشود. درهرحال اندازهگیری به خاطر حضور تداخل و انعکاسها بخصوص در مناطق شهری سخت و دشوار است. اندازهگیری در 10ms و یا کمتر انجام میشود. در مورد DFهای پیشرفته علاوه بر اندازهگیری زاویه، برخی پارامترها مانند فرکانس مرکزی، نرخ مدولاسیون و پهنای باند نیز اندازهگیری میشوند. شکل 1-12 مراحل محاسبه مکان را نشان میدهد. در مرحله اول زوایای اندازهگیری شده در ایستگاههای پایش و DF دستهبندی میشود. اگر لینک ارتباطی بین ایستگاهها پرسرعت باشد زاویه اندازهگیری شده در یک ایستگاه بهصورت همزمان میتواند با توجه به دیگر ایستگاهها تحلیل شود و ممکن است برخی نتایج حذف شود. اما در مورد لینک سرعت پایین ممکن است نتایج اندازهگیریها میانگینگیری شود. این روش برای مکانیابی در محدوده VHF/UHF مناسب است. مرحله دوم حذف زوایایی است که تحت پوشش نیستند یعنی با توجه به دیگر نتایج بهدستآمده، از محدوده مورد انتظار بسیار دور است. در مرحله سوم با استفاده از نتایج قابلقبول و تقاطع نقاط بهدستآمده مکان ارزیابی میشود یعنی بهترین مکان با توجه به اعمال روش حداقل مربع خطای[4] محاسبه و در مرحله آخر بیضی عدم قطعیت در اطراف مکان بهینه تعیین میگردد[1]
- روش تفاوت زمانی دریافت سیگنال (TDOA)[5]
در این روش با استفاده از زمان دریافت یک سیگنال در چندین گیرنده مکان فرستنده تعیین میشود. سیستمهای TDOA در انتخاب آنتن و مکان قرارگیری انعطافپذیرند طوری که دقت TDOA با انعکاسهای نزدیک، سایز آنتنها و کابلها و محدوده فرکانسی کمترین تأثیر را دارد. اغلب این روشها برای سیگنالها با پهنایباند باریک نسبت به سیگنال پهن باند، دقت کمتری دارند زیرا سیگنالهای پهن باند دوره زمانی کوتاهتری دارند. این روش برای سیگنالهای مدولهشده به کار گرفته میشود و در مورد سیگنالهای مدوله نشده، پیوسته استفاده نمیشود. این روش مبتنی بر این اصل است که فاصله بین منابع سیگنال باعث دریافت سیگنال در دو زمان میشود. فاصله بین منابع سیگنال حاصلضرب اختلاف زمانی و سرعت سیگنالها است. TDOA بهطور تقریبی 3.3ns برای هر متر فاصله بین دو مسیر سیگنال تغییر میکند. در دو بعد معادله فاصله مکانی یک خط هذلولی را توصیف میکند. در شکل 1-13 خطوط هذلولی برای 5 مقدار مختلف از رسم شده است. منبع سیگنال روی یکی از این خطوط قرار دارد[1]
سیستمهای TDOA به حداقل سه گیرنده برای مکانیابی منبع سیگنال در دو بعد نیاز است. محل برخورد سه خط هذلولی مکان فرستنده را نشان میدهد. دو روش اساسی برای محاسبه تفاوت زمانی دریافت سیگنال در گیرندهها وجود دارد. در روش اول هر گیرنده زمان دریافت سیگنال TOA[6] را برای محاسبه TDOA گزارش میدهد. در محاسبه TOA نیاز به نسبت سیگنال به نویز بالا، نسبت سیگنال به تداخل بالا و اعوجاج محدود چندمسیره در همه گیرندهها است. دقت روش با داشتن اطلاعات از سیگنالهای مدوله دیجیتالی افزایش مییابد. برخی اطلاعات جهت شناسایی سیگنال میتواند مفید باشد برای مثال دنباله آموزشی[7] در پروتکل TDMA، کدهای همزمانسازی[8] و یا کدهای راهنما[9] در مورد پروتکل CDMA، کدهای راهنما در شکل موجهای OFDM و…. که در محاسبه TDOA به کار گرفته میشود. در روش دوم سیگنال را دیجیتالی کرده و نمونههای زمانی سیگنال برای تخمین مکان فرستنده استفاده میشود اما معمولاً نیاز به 100 یا حتی 1000نمونه از هر گیرنده برای محاسبه موقعیت است. اما این روش در شرایط نسبت سیگنال به نویز پایین و بدون نیاز به داشتن اطلاعات از سیگنال نیز عمل میکند. در اکثر ایستگاههای پایش این روش استفاده میشود. گاهی برای محاسبه TDOA از همبستگی متقاطع بین سیگنالهای دریافتی استفاده میشود که قله در تابع همبستگی متقاطع تفاوت زمانی دو سیگنال را نشان میدهد. تابع همبستگی اشتراک دو سیگنال را بهصورت تابعی از زمان نشان میدهد. وقتی یک سیگنال در یک بازه زمانی یکسان در دو گیرنده دریافت میشود موقعیت قله در تابع همبستگی متقاطع، تفاوت زمانی را برای جفت گیرندهها نشان میدهد. شکل 1-14 تصویر همبستگی متقاطع از اندازهگیری در سیستم سه گیرندهای را نشان میدهد. بهطور ایدهآل هر تصویر شامل یک تک پالس است که موقعیت آن به سمت راست یا چپ برحسب اختلاف زمانی جابهجا میشود اما در واقعیت چندین پالس ایجاد میشود که نشاندهنده اثر چندمسیرگی است علاوه بر اعوجاج چندمسیرگی ، نسبت سیگنال به نویز پایین نیز نتایج را از حالت ایدهآل دور میکند. دامنه قله تابع همبستگی متقاطع به توان سیگنال دریافتی وابسته است. سطح نویز همبستگی متقاطع، به نویز هر گیرنده و طول بازهای که تابع همبستگی متقاطع محاسبه میشود وابسته است. همچنین حرکت نسبی منبع سیگنال و سیستم TDOA شیفت داپلر ایجاد میکند که سیستم TDOA مبتنی بر همبستگی متقاطع باید شیفت فرکانس نسبی بین گیرندهها را برای محاسبه درست تفاوت زمانی تصحیح کند[1]
عوامل مؤثر در دقت روش TDOA شامل موارد زیر است:
- هندسه قرارگیری گیرندهها: موقعیت گیرندهها و منبع سیگنال بر دقت مکانیابی TDOA اثرگذار است. شکل 1-15 مکانیسم خطا را نشان میدهد در این شکل خطوط هذلولی برای سه گیرنده در محدوده وسیعی از تفاوت زمانیهای یکنواخت رسم شده است با فرض اینکه خطوط فاصله زمانی 1µs را نشان دهند و چندمسیرگی و دیگر خطاها تا 1ms تخمین زده شود، تحت این شرایط نواحی سایهدار همان محدوده عدم قطعیت 1µs ± نشان میدهد. همانطور که مشخص است بهترین دقت به مرکز شکل قرارگیری گیرندهها نزدیکتر است و در خارج آن دقت کمتری وجود دارد. زمانی که سه گیرنده در یک راستا قرار گیرند دقت بهشدت افت میکند[1]
- پهنای باند سیگنال، تناوب و چندمسیرگی: همانطور که گفته شد سیگنال با پهنای باند بزرگتر در حوزه زمان باریکتر خواهد بود بنابراین در سیگنالهای پهن باند دقت بالاتر و دستیابی آسانتری در تعیین زمان حتی در حضور نویز و اعوجاج چندمسیرگی وجود دارد اگرچه مطابقت پهنای باند گیرنده با پهنای باند سیگنال موردنیاز است. سیگنالهای بسیاری وجود دارد که با متمرکز کردن انرژی خود، در اطراف حامل به گیرنده با پهنای باند باریک اجازه جداسازی سیگنال از سیگنالهای مجاور و اصلاح نسبت سیگنال به نویز میدهند. درروش محاسبه TDOA مبتنی بر همبستگی، گاهی پاسخهای اشتباه در مورد سیگنالهای متناوب رخ میدهد زیرا ممکن است سیستم قادر به شناسایی و تشخیص قله همبستگی متقاطع ناشی از دریافت یک سیگنال در دو گیرنده TDOA و قله همبستگی به علت دریافت دو سیگنال نباشد.
- دقت زمانی اساس دقت مکانی در سیستم TDOA است همانطور که دقت زاویه پایه و اساس سیستم DF است. اگرچه دقت زمانی لازم است اما برای اطمینان از دقت مکانی کافی نیست زیرا عملکرد سیستم TDOA بر دقت مکانی اثرگذار است[1]
گیرندههای مورداستفاده در روش TDOA پهنای باند IF قابل تنظیم باید داشته باشند تا طیف سیگنالها از هم جدا شوند توان نویز کاهش یابد و از حداکثر پهنای باند سیگنال جهت افزایش دقت مکانیابی استفاده شود. برای کاهش نیازمندیهای شبکه، گیرندهها که نمونههای سیگنال را به سیستم TDOA برای محاسبه منتقل میکنند باید از حداقل نرخ نمونهبرداری که منجر به اعوجاج نشود استفاده کند و دقت زمانی باید مستقل از نرخ نمونهبرداری باشد. هر گیرنده باید امکان اضافه کردن ضرایب کالیبراسیون تأخیر را داشته باشد. حداقل تعداد گیرندهها در سیستم TDOA سه است درصورتیکه تعداد گیرندههای بیشتری استفاده شود دقت مکانیابی را بهبود میبخشد. اگرچه افزایش تعداد گیرندهها حجم محاسبات را افزایش میدهد.
عواملی که باید در زمان طراحی یک سیستم TDOA در نظر گرفته شود شامل دقت مکانی مطلوب، پیچیدگی سیستم، محیط انتشار، نوع سیگنالهای موردبررسی، عملکرد آنتن و گیرنده است. سیستمهای TDOA بهطورمعمول از گیرنده GPS بهعنوان مرجع زمانی استفاده میکنند.
- روش SSL[10] در محدوده HF
در این روش با استفاده از یک DF موقعیت فرستنده تعیین میشود. اطلاعات دریافتی DF ناشی از اندازهگیریهای انعکاسی از یونسفر است (مطابق شکل 1-16 ). این روش برای زمانی که به علت محدودیت جغرافیایی، زمانی و … نمیتوان از روش DF مثلثی استفاده شود به کار گرفته میشود. در این روش بهطور همزمان زاویه AZ و EL سیگنال دریافتی بهوسیله آرایه آنتن تعیین میشود. این روش برای مکانیابی فرستنده تا 2500کیلومتر مناسب است اگرچه تخمین فرستنده بیش از 1000کیلومتر با زاویه EL کوچک و موقعیت قرارگیری نیز ممکن است. در این روش فرض میشود انتشار HF با انعکاس از یک لایه افقی با ارتفاع مناسب از یونسفر اتفاق میافتد و تنها یک انعکاس از یونسفر به DF میرسد. در صورتی که چندین انعکاس به فرستنده برسد فاصله محاسبهشده از فاصله واقعی کمتر خواهد شد. ارتفاع یونسفر نیز ممکن است ابهام ایجاد کند و انعکاسها از لایههای مختلف باشد و این باعث ابهام در نتایج خواهد شد[1]
- تخمین ارتفاع یونسفر
در یک روش با استفاده از یک عمقسنج میتوان خصوصیات انتشار از یونسفر را در همه فرکانسها تعیین کرد. عمقسنج نیاز به یک فرستنده، آنتن اختصاصی و نرمافزارهای تحلیل دارد. در روش دیگر با کالیبراسیون سیستم با کمک یک فرستنده با مکان شناختهشده، ارتفاع تخمین زده میشود اگرچه این روش دقتی به اندازه دقت قبل را ندارد. در این روش نیاز به یک پایگاه داده بروز شده از موقعیت فرستندهها است. برخی مؤسسات علمی با استفاده از فعالیتهای خورشیدی نتایج دقیق را از ویژگیهای یونسفر ارائه میدهند.
- نرمافزار مکانیابی
نرمافزار جهتیابی رادیویی موارد زیر را با استفاده از نتایج اندازهگیری فراهم میکند:
- زاویه AZ
- زاویه EL
- میانگینگیری نتایج اندازهگیری
- سطح HF در ورودی گیرنده (dBm)
- خطای فاصله عرضی و طولی
مراحل مختلف روش محاسبه فاصله برای فرستنده HF شامل موارد زیر است
- هیستوگرام EL
- فیلتر کردن هیستوگرام EL
- تعیین بستهبندیها
- پردازش EL کوچک
- اندازهگیری یونسفر
- تعیین چهار فاصله اصلی
- تعیین فاصله نهایی
برای هر تشعشعی محاسبه مکان، نتایج زیر را نیز به دنبال دارد
- میانگین AZ
- تعداد اندازهگیریهای اولیه
- متوسط سطح HF
- خطای شعاعی
- خطای طولی
- مختصات جغرافیایی فرستنده
در جدول 1-3به اختصار روشهای گفتهشده باهم مقایسه میشود.
پارامتر | Homing/Standoff | مثلثی | TDOA | SSL( برای باند HF) |
تعداد ایستگاههای موردنیاز | 1 | 2 عدد برای مکانیابی AOA
3عدد برای مکانیابی بدون ابهام |
حداقل 3 عدد و تعداد بیشتر برای مکانیابی دقیقتر | 1 عدد |
تجهیزات موردنیاز | آنتن DF روی وسیله نقلیه
بدون نیاز به شبکه |
یک DF برای هر سایت
نرخ داده پایین شبکه برای تبادل نتایج مختصات وAOA |
-شبکه داده برای انتقال سیگنال دیجیتالی
-نیازمندیهای کم برای آنتن و گیرنده -همزمان سازی مشترک با کمک GPS |
1 ایستگاه برای اندازهگیری زوایای AZ و EL و روش تعیین ویژگیهای یونسفر مانند عمق سنج یا کالیبراسیون |
عملکرد وابسته به فرستنده/ جغرافیای مکان سیستم | – | دقت در مرکز سیستم DF مثلثی بهتر میشود و در خارج آن کاهش مییابد | دقت در اطراف گیرنده بهتر است | برای یک انعکاس از سیگنال ابهامی ندارد |
عملکرد وابسته به پهنای باند سیگنال ورودی | – | وابسته به روش مورداستفاده | برای سیگنالهای باند باریک یا بدون مدوله مناسب نیست | – |
ایستگاه ثابت یا سیار اختصاصی | فقط سیار | سیار و ثابت | سیار و ثابت | ثابت |
رفع مشکل منابع چندتایی سیگنال و چندمسیرگی | – | بهجز برای منابع همدوس | با استفاده از روشهای پیشرفته پردازش TDOA | بهجز برای منابع همدوس |
- Handbook on spectrum Monitoring, ITU,2011
- Recommendation ITU-R SM.854
[1] Direction-finding
[2] Open air test site
[3] Angle-Of-Arrival
[4] Least Error Squares
[5] Time Difference Of Arrival
[6] Time-Of-Arrival
[7] Training sequence
[8] Synchronization code
[9] PILOT code
[10] Single Station Location